სამცხე-ჯავახეთი
საქართველოში ერთადერთი კუთხეა, სადაც ლოკოკინებს საკვებად მოიხმარენ.
მისი სეზონი დეკემბრის მეორე ნახევარში იწყება და თებერვალში
სრულდება.
ლოკოკინები ამ დროს სპეციალურად
შერჩეულ ადგილას მიწაში იზამთრებენ. მათი მოგროვება მთელ რიტუალს
წარმოადგენს.
მოგროვებულ ლოკოკინას გამდინარე წყალში რეცხავენ,
გასუფთავებულ მოლუსკებს, ნიჟარებიანად ხარშავენ 5-7-წუთიანი დუღილის
შემდეგ, მოხარშულ ლოკოკინებს იღებენ ნიჟარებიდან და ხახვთან და
ერბოსთან ერთად შუშავენ.
არსებობს მომზადების უფრო მარტივი მეთოდი – მთლიან ლოკოკინებს
ნაღვერდალზე წვავენ და პირდაპირ, უმარილოდ მიირთმევენ.
ადგილობრივების მტკიცებით, ნიჟარაში მცხოვრები მოლუსკების მირთმევა
სასარგებლოა. მასში ბევრი ვიტამინი, მიკროელემენტი და ბიოლოგიურად
აქტიური ნივთიერებებია.
მესხთში ტრადიციული კერძი ხშირად მზადდება. "ლოკოკინა სხვა
რეგიონებშიც მოიპოვება, თუმცა მესხეთში მას სხვა გემო აქვს. ეს იმ
მცენარეების ნაირსახეობაზეა დამოკიდებული, რომლითაც ლოკოკინა
იკვებება.