ლადო გოგოლაძე ჟურნალისტი, ბლოგერი, ტაეკვანდოს  ფედერაციის გენერალური მდივანია, მაგრამ თავის მთავარ სტატუსად და ტიტულად  მამობას მიიჩნევს. ლადო  ორი შვილის მამა. 19 ივნისისთვისაც ბოლო წლებია გულმოდგინედ ემზადება. 4 წელია გაერო-ს მოსახლეობის ფონდის (UNFPA) საქართველოს ოფისისა და არასამთავრობო ორგანიზაციის We Care ინიციატივით, კამპანიის „კაცები ზრუნავენ“ ფარგლებში, მამის დღე საქართველოში 19 ივნისს აღინიშნება.

რას ნიშნავს მამობა ლადოსთვის, რას სწავლობს შვილებისგან და როგორ ინაწილებს საქმეებს მეუღლესთან ერთად



როდის გააცნობიერე რომ მამა ხარ?
- როცა მამა გავხდი ვიყავი 25 წლის. პირველი შვილის დაბადებისას ნამდვილად არ მიგრძვნია სიყვარული, როცა ნენე ვნახე, უპირველესი რაც ვიგრძენი იყო პასუხისმგებლობა, თან ძალიან დიდი. სიყვარულიც მალე მოვიდა. როცა სახლში, ჩემს გულზე დაეძინა, მივხვდი რომ რაღაც სასწაული, მანამდე გამოუცდელი  გრძნობა, მოვიდა. ნისიმე რომ დაიბადა ( 2 თვის წინ), პასუხისმგებლობა უკვე გააზრებული მქონდა. ვიცოდი რას ნიშნავს იყო მამა, რა გამოწვევები აქვს მამობას და სხვ.  ამიტომ ნისიმეს სიყვარული ეგრევე "დამატყდა" თავს. ახლა ვარ ორი უმაგრესი გოგოს მამა და ვთვლი,  რომ ამაზე დიდი ტიტული მხოლოდ მაშინ მექნება, როცა სამი/ოთხი/ხუთი და ა.შ. შვილის მამა ვიქნები.

მამის ინსტინქტი
- მგონია რომ ნებისმიერი ინსტიქტი გამოცდილებიდან და ურთიერთობიდან მოდის. დედას და შვილს 9 თვის მანძილზე ორგანული ურთიერთობა აქვთ და საუკეთესოდ იცნობენ ერთმანეთს. აქედან გამომდინარე, როცა პატარა იბადება ისინი უკვე კარგად ცნობენ ერთმანეთს და ერთმანეთის ბევრი ისეთი ნიუანსი იციან, რასაც თავადაც ვერ ხვდებიან. თუ მამას და შვილს ექნებათ ურთიერთობა, ინსტიქტებიც მოვა. როგორც ვთქვი, ინსტიქტი გამოცდილებიდან მოდის, ალბათ ასეთი ინსტიქტი ჰქონდა მამას, როცა დაახლოებით მერვე კლასში მითხრა, რომ მალე ჩემი ასაკის ჩემი მეგობრები დაიწყებენ სიგარეტის მოწევას და ჩემდა გასაკვირად მითხრა, რომ მეც აუცილებლად, მათთან ერთად უნდა მომეწია, უბრალოდ მთხოვა, მისთვის მეთქვა რათა სიგარეტის ფული მოეცა და ვინმესთვის არ მეთხოვა ხოლმე. ამან სრულ შოკში ჩამაგდო. მართლაც, ძალიან მალე, ბევრმა მეგობარმა დაიწყო მოწევა, ეს ის ასაკია, როცა გემოზე მეტად ის მოსწონთ ბავშვებს როცა დამალული აკეთებენ რაღაცას და მართლაც, სკოლის მოფარებულ ადგილებში ეწეოდნენ. აი აქ უკვე მე სხვა მდგომარეობაში ვიყავი, რადგან დასამალი არავისთან მქონდა, ვისთვიაც უპირველესად უნდა დამემალა, მან თავად მომცა მოწევის უფლება, აქედან გამომდინარე დამალვის "მუღამი" აღარ მქონდა და აგერ უკვე 33 წელია სიგარეტს არ ვეწევი, რისთვისაც უდიდესი მადლობა მამას. მამის ინსტიქტი იყო რომ ჩემი ამ საკითხში ამ კუთხით ნდობა შეიძლებოდა და მართალიც აღმოჩნდა.



დედა უფრო გიყვარს თუ მამა
- ნამდვილად არ მახსოვს რას ვამბოდბი, ალბათ თუ მამასთან ერთად ვიყავი მამა და თუ დედასთან ერთად დედა ზოგადად ასეთი არჩევანის წინაშე ბავშის დაყენება ძალიან არასწორი მგონია, პატარობიდანვე ჯობს შევაჩვიოთ, ბავშვი რომ მშობელი ერთი განუყოფელი ორგანიზმია, დედაც და მამაც ერთნაირად საყვარელი და რაც მთავარია თანაბრად პასუხისმგებელია შვილთან ურთიერთობაში. სხვათაშორის, მგონია რომ ასეთი კითხვები ერთგვარ კომპლექსსაც აღვივებს პატარაში, რომელიც რაღაც პასუხს ცდილობს აარიდოს თავი რომ ვინმეს არ აწყენინოს. მომავალში ეს კომლექსი შეიძლება წინ დაუხვდეს პატარას  -  "სხვა რას იტყვის" სახით. მოკლედ, მსგავს კითხვებს ჯობს ბევრად უფრო სასარგებლო კითხვები დავუსვათ, თუნდაც ხუმრობით.

როგორი მამა მოსწონთ შვილებს?
- ზოგი ცდილობს რომ იყოს მკაცრი მამა და ვთვლი, რომ გარკვეული სიმკაცრე მართლაც აუცილებელია, თუმცა მე ვფიქრობ რომ მეგობარი მამა, გაცილებით საყვარელია და რაც მთავარია მისაღებია შვილისთვის. მეგობარ მამასთან იოლია გახსნა და ისეთი კითხვების დასხმა, რომელზეც ჯანსაღ პასუხს მივიღებთ და არ მოგვიწევს ქუჩაში ან მეგობართან ან უფრო ცუდი, ინტერნეტში პასუხების ძიება. მე პირადად მეგობარი მამა მყავს და შეიძლება ითქვას ,როცა მამა გავხდი, ვცდილობდი მეორე მამაჩემი ვყოფილიყავი. ახლა რომ ვუყურებ რაღაც გამომივიდა, რაღაც ვერ, თუმცა შედეგი რომ შვილთან მეგობარი ვიყო,მივიღე.  

მამა და ჩვილი ბავშვი
- შიშით არ შემშინებია, თუმცა ძალიან ვფრთხილობდი. ნენე 1 კვირის იყო როცა პირველად დავბანე.  ვცდილობდი, მაქსიმალური სიფრთხილე გამომეჩინა, რომ მისთვის რამე არ მეტკინა, ამის მერე ხშირად ვბანდი. პამპერსსაც ვუცვლიდი. ნისიმეს უკვე გამოცდილი მამა დახვდა და შესაბამისად, პირველივე დღიდან აქტიურად ვარ ჩართული მასთან ურთიერთობაში.

დედის და მამის როლი ოჯახში